بسم الله الرحمن الرحیم
سخنی از یگانه امام زمان مهدی (عج):
((اگر شیعیان ما که خداوند آنها را به طاعت و بندگی خویش موفق بدارد در وفای به عهد و پیمان الهی اتحاد و اتفاق می داشتند و عهد و پیمان را محترم میشمردند سعادت دیدار ما به تاخیر نمی افتاد و زودتر به سعادت دیدار ما نائل می شدند))
سخنی با دوستان و کسانی که ادعای روشنفکری می کنند
در بعضی جا ها خوانده ام که عده ای با اتکا به پیشرفت علم و تکنولوژی و یا عقل آدمی بصورت از پیش تعیین شده قصد صدمه به ایران عزیز و مخصوصا دین مبین و سالم اسلام را دارند.
ولی من با عقل خودم و استنباطی که دارم به برخی مطالب اشاره می کنم که امیدوارم مفید باشد و در حد خودم حرکتی مفید کرده باشم.
عده ای می گویند پیغمبر شخصی با علم و دانش بوده که فقط با استفاده از هوش و عقل خود توانسته در آن زمان بر عقلها تسلط پیدا کرده و تحولی شگرف را بنام اسلام پدید آورد و این فقط علم او بوده است نه ارتباط او با خداوند.
آیا آفریده تا انسان در پرتو عقل و دانش به امکانات فراوان و راههای علاج بیماری و رفع سختیها در این دنیا برسد و جامعه ای مترقی را رقم بزند؟
یا اینکه انسان را آفرید تا به اوج علم و بالاتر از آن مقام شامخ انسانیت برساند؟
کدامیک بهتر بنظر می رسد؟
از نظر حقیر خداوند انسان را آفرید تا به اوج کمال برساند و بنده ای قرار دهد که در کمال رفاه به آرامش و اخلاق نیکو آراسته شود و در این راه وجود پیامبرانی از جنس خودمان واجب بنظر می آید زیرا باید کسی باشد تا عقلهای متفاوت انسانها را که هر کدام نظری خاص و عقیده ای متفاوت دارند را بصورت همسو قرار دهد تا انسانها در کنار یکدیگر به هدفی مشترک برسند.
ادیان مختلفی آمد و هر کدام در زمان خود بسیار بجا و مفید بود که وارد جزئیات نمی شوم.
اما دین مبین اسلام که آخرین دین می باشد که به رهبری پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) و از جانب خدا عرضه شد کاملترین و بهترین دین جهان است که علاوه بر تصدیق ادیان و پیامبران گذشته با کاملتر شدن برای انسانها رموزی را در خود پنهان داشته که انسانها تنها با تفکر بی غرض به ماهیت پاک آن پی خواهند برد.
چرا اسلام به زبان عربی آمد ؟
من می گویم چون همه انسانها به یک زبان واحد و مستقل برسند و با این تفاهم در صحبت به نقاطه مشترکی برسند.
زیرا اگر همه انسانها بتوانند از دینی واحد و کامل بهره جویند ما دنیایی با دین اسلام خواهیم داشت که همه مردم از یک قانون کلی و حساب شده پیروی خواهند کرد و در کمال آرامش و با برادری از قوانین آن که مربوط به همه است بصورت مساوی استفاده خواهند کرد و شما فرض کنید که دنیا با استفاده از یک آئین کامل و درست به نتیجه مطلوبی می رسند.
هم برادری و هم ایمان یکسان و هم ترقی و شاید همان بهشتی که وعد ه اش داده شده است .
مثلا اگر همه مسلمان باشند دیگر دین محکوم به بودن در ایران و یا عربستان و کشورهای عربی نیست بلکه مختص به تمام جهان است و همه با آن بصورت کامل آشنا هستند و اگر در کشوری کسی به مردم خود درباره دین و قران دروغ بگوید و مردم را با ساختهای خود بفریبد آنگاه چون دین در تمام جها ن یکسانست دیگر کشورها متوجه شده و با آن کشور که خلاف دین عمل می کند برخورد می کنند و در این جهان هرگز حقی ضایع نخواهد شد.
امیدوارم اگر انتقادی از نوشته های من بود برایم مطرح کنید تا با تحقیقی دوباره به پاسخی اساسی تر برسم .انشاءالله.
اما آیا خداوند انسان را برای چه خلق کرده است ؟
بسم الله الرحمن ارحیم
مرگ چیست؟
آیا بنظر شما مرگ چیز غریبی است و اگر ما یکی از عزیز ترین کسانمان را از دست بدهیم چه شده است.
خداوند وقتی به پدر و مادر ما فرزندی عطا می کند این در اصل وجود نعمت و هدیه ای است از جانب خداوند که به ما عنایت شده است.
آ یا این این دنیا و همه ما موجودات بصورت دائم باید در این دنیا باشیم.
خیر این دنیا محل گذر است و من و ما همه برای رفتن آمده ایم و باید برویم از نظر من این دنیا همینجور هم ارزش زندگی نداره و در اصل مرگ بیداری است یعنی مرده های متحرکیم و در این دنیا زندگی نمی کنیم و فقط تلاش می کنیم برای زنده بودن که آیا بغیر از این می توانیم برای آخرت چیزی بفرستیم.
حال که در این جامعه می نگرم چیزی نمی بینم و فقط می بینم که خیلی ها حتی کفر می گویند حال مقصر کیست خدا داند.
پس بهتر است بجای اینکه در اندیشه دنیا و خانه و مال و دیگر زیورهای دنیایی باشیم و فقط با افکار خودمان خودمان را خسته کنیم بهتر است که فکر آخرت باشیم و برای آخرت تلاش کنیم چون دنیا از دست ما رفته.
و با فکر در مورد دنیا جز خستگی فکری و پیری زودرس چیزی ندارد.
پس مرگ جدا شدن از جسم خاکی و دغدغه های بی مورد و مضر دنیاست و خدا را شکر میکنم به این دو نعمت بزرگ و نعمتهای دیگرش یکی وجود نازنین خدا که همیشه مایه امید است و دیگری مرگ که این امید را به همه می دهد که همیشه در دنیا نمی مانیم تا بیچاره باشیم
امید وار به آینده ای بهتر .
یا علی
خدایا توفیق بده تا کمی بتوانم امر به معروف کنم.
ما ه محرم نزدیک است و دوباره یاد آقا امام حسین (ع) که به خاطر امر به معروف و نهی از منکر جان خود و یاران و فرزندانش را برای رضای خدا فدا کرد بیافتیم.
چند پرسش داشتم از مسئولین نظام امیدوارم حرفهای مرا سیاسی برداشت نکنید که این حرفها همه مربوط به طرز فکر من است و اگر کسی گمان می برد که اشتباه می کنم لطفامرا راهنمایی کند.
رهبرم عزیزم
رئیس جمهور منتخبم
رئیس قوه قضائیه محترم
نمایندگان عزیز و...
من کیستم؟آیا من فرزند ایران نیستم؟آیا من زاده این خاک و این سرزمین پر گوهر نیستم؟آیا من و ما انسان نیستیم؟پس چرا؟
29 سال سن دارم و هنوز مجردم چرا؟
چون شغل دارم ولی حقوق 180 هزار تومانی دارم و پدر و مادری که ندارند مرا کمک کنند بلکه من باید در این اوضاع و احوال که به فکر فراهم آوردن آینده و زندگی باشم باید به فکر آنها و دیگران باشم و از خود غافل.
آری چگونه در این اوضاع و احوال می توان پول پیش خانه را تهیه کرد؟ چگونه می توان وسایل اولیه ازدواج را مهیا کرد؟ چگونه می توان دختری پیدا کرد که بدون هیچ خواسته ای حتی کمترین را پیدا کرد و اگر هم پیدا شود پس وجدان من چه می شود؟
برای گرفتن وام باید ترسید چرا که نه ضامن داریم نه پول که در بانک بگذاریم تا وام بگیریم نه سند منزل داریمو نه امنیت شغلی؟
به کدام بنازم ؟
حال من باید چگونه فکر کنم نسبت به مسئولین نظامم ؟
شما بگوئید ؟
من مقصرم که فرزند ایرانم و آیا ما طرفدار حرف حق هستیم؟
آیا مکتب ما مکتب حسینی است پس چرا؟بیشتر را میگذارم تا پاسخم را بشنوم؟
امیدوارم نه تنها من بلکه بدانید در این جامعه فرزندان زیادی هستند که مشکلاتشان بیشتر از من است و تنها پشتوانه این مملکت بعد از خدا همین مردم هستند و قدر این مردم را بدانید تا خداوند به همه ما ترحم نماید .
انشاءالله خداوند به مسئولین و رهبرم سلامتی توفیق خدمتگزاری را عنایت نماید.
فرزندی از دیار مردان ایران.
بنام خداوند بزرگ و بلند مرتبه
خدایی که جز او خدایی نیست و هر چه داریم از ان اوست.
خدای من جز تو کسی را ندارم و بدرگاهت شکر بجا می آورم.
گر چه غریبی و مهربان جز تو معبودی نیست و چقدر صبوری :
که این همه ناشکری از منو ما می بینی
گناه می بینی
انکار می بینی
ظلم می بینی
و ...
همچنان صبر می کنی یارب
خدایا چرا تو را انکار میکنند نمی دانم چرا تو را نمی خوانند نمی دانم.
این می دانم که من هم گنهکارم و بجز الطافت امیدی ندارم و از تو طلب مغفرت دارم و به آمرزشت امیدوار.
ما را دریاب که به تو نیازمندیم و جز تو کسی را نداریم همه جا را ظلم فرا گرفته و بی عدالتی در همه جا حاکم است ما را چون کوران می بینند و هر چه می خواهند می کنند ولی ما تو را داریم.
عده ای با تو به جنگ برخواسته اند و چه ضرری میکنند ما تو را به راستی عبادت نمی کنیم و بت پرست امروزی گشته ایم.
بت ما پول است
همسر است
ماشین است
دنیاست و ...
ما نفهمیدیم که در چه دامی افتاد ه ایم.
دریاب که تنها امید ما توئی ای بزرگ بی منتها به آبروی آبرودارانت همه ما را دریاب و فریادرس ما را برسان
مهدی (عج) ما را برسان.
نور چشمانمان .
اشک دیدگانمان .
به لطفت یا ارحم الراحمین.
بنام خداوند بزرگ و بلند مرتبه
خدایی که جز او خدایی نیست و هر چه داریم از ان اوست.
خدای من جز تو کسی را ندارم و بدرگاهت شکر بجا می آورم.
گر چه غریبی و مهربان جز تو معبودی نیست و چقدر صبوری :
که این همه ناشکری از منو ما می بینی
گناه می بینی
انکار می بینی
ظلم می بینی
و ...
همچنان صبر می کنی یارب
خدایا چرا تو را انکار میکنند نمی دانم چرا تو را نمی خوانند نمی دانم.
این می دانم که من هم گنهکارم و بجز الطافت امیدی ندارم و از تو طلب مغفرت دارم و به آمرزشت امیدوار.
ما را دریاب که به تو نیازمندیم و جز تو کسی را نداریم همه جا را ظلم فرا گرفته و بی عدالتی در همه جا حاکم است ما را چون کوران می بینند و هر چه می خواهند می کنند ولی ما تو را داریم.
عده ای با تو به جنگ برخواسته اند و چه ضرری میکنند ما تو را به راستی عبادت نمی کنیم و بت پرست امروزی گشته ایم.
بت ما پول است
همسر است
ماشین است
دنیاست و ...
ما نفهمیدیم که در چه دامی افتاد ه ایم.
دریاب که تنها امید ما توئی ای بزرگ بی منتها به آبروی آبرودارانت همه ما را دریاب و فریادرس ما را برسان
مهدی (عج) ما را برسان.
نور چشمانمان .
اشک دیدگانمان .
به لطفت یا ارحم الراحمین.
